In oktober 2020 had ik het. Het virus met de naam Corona. De klachten tijdens de 2 weken dat ik écht ziek was, waren naar en anders dan een 'gewone' griep. Ik had het gevoel alsof mijn benen in brand stonden en vuur uit mijn hakken kwam. Mijn bekken en onderrug deden zeer van binnen. Maar het is niet spannend geweest. Gelukkig niet.
Toen ik in november weer aan het werk ging, was ik nog steeds moe en had wat last van mijn lijf.
"Gaat wel weer over, " dacht ik.
Niets was minder waar...
In december ging het steeds vaker mis. Mijn conditie liet het afweten en het lopen ging niet lekker meer. De onderkant van mijn voeten had wat dove plekken en het leek wel alsof ik af en toe liep te zwalken. Traplopen ging mij ook serieus zwaar af. Mijn hoofd wilde wel, maar mijn lijf niet!
"Wat is er toch allemaal mis nu?" dacht ik regelmatig door mijn tranen heen.
Na wat onderzoeken bij de huisarts, ben ik in januari in een revalidatietraject gekomen voor ex-Corona patiënten. Wat is de erkenning en herkenning bij en mét elkaar fijn.💚 Nee, ik ben zeker niet de enige die klachten heeft overgehouden na deze griep. Maar over deze post virale klachten en de duur ervan is nog zo weinig bekend. In het AD van 11 febr. ’21 staat een artikel: Tienduizenden jonge, gezonde mensen gesloopt door Corona: ”Ik neem afscheid van wie ik was.”
Het is voor het eerst dat er in de media over deze groep mensen wordt gesproken en dat is fijn. Een groep gezonde mensen tussen de 20 en 60 jaar die veelal thuis deze griep heeft doorgemaakt, waarbij het leven daardoor een drastische wending heeft heeft gemaakt. Die erkenning mag er zeker zijn.❤
Ik voel mij nog regelmatig verdrietig en gefrustreerd over dat wat ik nu kan. Want wat ik nu fysiek aankan, is echt anders, minder. Het voelt als een verlies, een verlies van mijn gezondheid. Dat doet pijn. Alle emoties die langskomen, zijn oké. Nee, dat is zeker niet leuk. Maar het is wat het is. Ik doe wat ik kan en neem mijn rust. Heb vertrouwen dat het ook weer goed komt.
Met liefde.💖
Wist jij dat elke vorm van verlies, of dat nu je baan is, het overgaan van een relatie, een verhuizing of verlies van je gezondheid, een verlies is wat erkent moet worden? En dus ook (in meer of mindere mate) een rouwproces kent? Je neemt afscheid van iets wat een betekenis had voor je. Wat je lief had.
En waar rouw is, is liefde. Altijd! ⭐💕
