Toen zij net 19 was, stierf haar vader. Het gemis was groot, net als de zorgen om het bedrijf, het inkomen het dagelijks leven. Alles veranderden. Ze kreeg hulp bij het rouwen en dat was fijn.
Het leven ging door...
Ze werd verliefd. Ging studeren. Samenwonen. Haalde haar diploma. Een eerste échte baan. Ging trouwen met haar grote liefde. Werd zwanger. Er kwam een kindje.
Maar één ding bleef altijd hetzelfde...er knaagde een leegte... Een gemis wat geen naam had. Iets verdrietigs wat geen plek kon krijgen. Het dwarrelde altijd maar mee…
Steeds bij belangrijke gebeurtenissen in het leven, is het gemis van een dierbare extra voelbaar. Je kan die gebeurtenissen namelijk niet meer delen samen en dat doet pijn. De pijn en het verdriet is bij elk life- event opnieuw een confrontatie met het gemis. Zoals; een trotse broer of zus missen bij de diploma-uitreiking. Je geliefde niet voor kunnen stellen aan je ouder. Een vader die de bruid op haar mooiste dag mag weggeven, is er niet. Een moeder missen om te kunnen praten over de zwangerschap en het moeder-zijn, hoe zij dat toen heeft ervaren bij jou. Een vakantiekiekje wat je niet meer delen kan via WhatsApp. Dat gemis knaagt, elke keer.
De rouw wordt zo steeds opnieuw gevoeld, op een ander niveau.
Je bent aan het her-rouwen. Steeds weer en weer en weer... en weer… In het Rouwwoordenboek van Babet te Winkel, wordt deze rouw ook Toekomstrouw genoemd. Dat vind ik een mooi woord voor al die gevoelens die je steeds ervaart bij elke belangrijke gebeurtenis die komen gaat.
En weet je...? Je bent niet alleen. Ik hoor je. Ik zie je. Je verdriet mag er zijn, ook na 20 jaar nog.
Wat kun je doen bij chronische rouw:
- Erken de rouw en de emotionele reacties van het gemis die aanwezig zijn bij belangrijke momenten in het leven. Het zal je helpen.
- Vermijd oordelen en vooroordelen, maar respecteer en aanvaard dat wat er is. Je rouwt steeds opnieuw op een ander niveau. Het mag er zijn en alles is oké.
- Schrijf een stukje aan je overleden dierbare(n) in een mooi schriftje, steeds wanneer zich iets aandient wat je wilt delen.
Herken jij jezelf in dit verhaal? Je bent meer dan welkom om er eens over te praten met mij. Dat kan gratis via Zoom.
Herken jij een ander in dit verhaal? Deel dan mijn post met hem of haar en geef die erkenning door.
Lieve groet,
Gabry de Veld
Rouwcoach met inzet van paarden
P.S. Het Rouwwoordenboek is te bestellen bij verlieskunst.nl. Na het overlijden van haar moeder realiseerde Babet zich dat ze de woorden niet had om rouw te beschrijven. De ervaringen volgden elkaar sneller op dan zij ze kon ontrafelen. Daar had ze ook de energie niet voor. Rouwen is namelijk nogal intensief. In de jaren die volgden onderzocht ze haar ervaringen van rouw, wat is uitgemond in dit rouwwoordenboek, met woorden als toekomstrouw, tussenin-tijd en maantranen. Het boekje is zowel een universeel, als diep persoonlijk verslag geworden.
