Af en toe huil ik tranen met tuiten

Gepubliceerd op 4 september 2021 om 12:03

Af en toe heb ik zo een dag dat alles mij tegen zit; ik heb slecht geslapen, ga te laat de deur uit, stoot mijn kop thee om en dan blijft ook nog eens mijn kleine teen hangen achter de stoelpoot. Tranen stromen dan erg makkelijk over m’n wangen. Vroeger kon ik flink boos worden om al die dingen die misgaan. Maar nu weet ik waar het vandaan komt. Die tranen komen niet van de kleine tegenslagen in mijn dag. Nee, ze komen van opgekropte emoties waar ik (nog) geen aandacht aan geschonken heb.

Dat zie ik ook wel bij klanten tijdens de sessies. Zij hebben hun emoties vaak lang bij zich gehouden. Er geen aandacht aan geschonken, omdat ze het druk hebben. Omdat ze het eng vinden. Omdat ze het wegdrukken of omdat de omgeving er iets van vindt, omdat… Er zijn zoveel redenen om niet te luisteren naar je gevoel. Maar het gaat je een keer tegen werken, vroeg of laat. Het is beter voor jezelf, voor je gezondheid om er wél naar te luisteren.

Bij de paarden is het eenvoudig om je emoties er gewoon te laten zijn, zij veroordelen je namelijk nooit. Het is zoals het is. En jij bent wie je bent. In het hier en nu. Zonder oordeel. En dat is veilig kan ik garanderen.
Tijdens de sessies met de paarden wisselen emoties elkaar vaak af. Dat is helemaal oké. Weet dat als het stroomt, er beweging is. Beweging in jou. Vastgezette emoties geven allerlei klachten en dat is niet wenselijk. ‘Tranen zijn het smeltend ijs van de ziel’, schreef Hermann- Hesse, en daar kan ik mij helemaal in vinden. Als het verdriet en de pijn gezien en gevoeld mag worden, zal het ontspannen en zachter worden. Ontdooien.

Naast het verlies van een dierbare, zijn er ook nog vele andere vormen van verliezen in het leven. En we maken het allemaal mee, echt iedereen! In het dagelijks leven ontmoeten wij, gaan we nieuwe dingen aan en bouwen aan een toekomst. Daarin komt onherroepelijk een keer een afscheid of loopt het niet zoals gewenst of gepland was. That’s life. Tussen ‘welkom’ en ‘afscheid’ ligt een wereld aan ervaringen, emoties en (aan)geleerd gedrag. We praten makkelijk over alle leuke en fijne dingen in het leven. Maar de ervaring leert dat praten over ‘moeilijke emoties’ als pijn, verdriet en boosheid niet wenselijk is. De omgeving reageert daar vaak afwijzend op en wil ‘moeilijke emoties’ liever vermijden, waardoor je snel denkt dat je zeurt, of niet zo moeilijk moet doen. Dus houden we het liever voor ons. Herkenbaar??

Maar laat het zwijgen over je ware emoties nou nét níet werken voor een gelukkiger en fijner leven. Dus laat maar komen, laat maar stromen. En laat dat beeld los over het fijne en leuke plaatje wat de buitenwereld etaleert. Als wij dat allemaal doen, zal de wereld mooier worden én echter. Ook voor jou.

Dus als ik nu zo weer een pechdag heb, weet ik al dat ik een pas op de plaats moet nemen. Aandacht en tijd voor mijzelf inplan en er even ‘voor ga zitten’. Ik weet dat ik niet alleen ben in dit gevoel. En dat is écht!

Tip: Manu Keirse schreef een prachtig klein boekje met bemoedigende woorden. ‘Vingerafdruk van verlies’ heet het. Een onmisbare steun voor iedereen die met verlies wordt geconfronteerd. Een geschenk voor jezelf, of voor een ander, wanneer er een moeilijke reis is naar hernieuwd leven.

 

Lieve groet,

Gabry de Veld

Rouwcoach met inzet van paarden

 

PS: Heb jij mijn GRATIS e-book vol met tips om liefdevol te herinneren al gelezen? Nee? Deze is te vinden op mijn site via de link: Ebook